Moja pierwsza podróż do Japonii była bardzo krótka. Do Tokio lecieliśmy z Madrytu z przesiadką w Milanie. Na lotnisku w Narita wysiedliśmy zmęczeni; spaliśmy na lotnisku w Madrycie i spędziliśmy 9 godzin na lotnisku w Milanie. Kupiliśmy karty SUICA, przydante do zniżek w metrze. Pamiętajcie, że nie wszystkie linie akceptują tę kartę.
Wcześniej zarezerwowaliśmy pokój w hotelu APA Hotel Roppongi Itchome Ekimae, przy stacji metro. Jeśli wybieracie się do Tokio warto dużo wcześniej poszukać lokum, gdyż w ostatniej chwili zostaną wam te najdroższe bądź najbardziej oddalone od centrum. Dzielnica Roppongi bardzo nam się spodobała, to miejsce ambasad i przede wszystkim ma dobre połączenie ze stacją Tokio.
Widok z okna naszego hotelu
Pierwszy spacer
Znajdziecie tu miejskie parki otoczone wieżowcami
Mori Garden, na przeciwko siedziby Asahi TV.
Buddyjski cmentarz
W pobliskiej dzielnicy Akasaka znaleźliśmy dużo małych restauracyjek z ramen. W jednej z nich nie było maszyn do wydrukowania zamówienia. Na szczęście znając słowa: "ramen" i "świnia" kelnerka nas zrozumiała. Siedzieliśmy więc tam wcinając ramen, w otoczeniu tubylczych dziadków palących papierosy.
Na drugi dzień pojechaliśmy do parku Yoyogi
Zwiedziliśmy tam shintoistyczne sanktuarium Meiji, zbudowane w 1920 roku. Poświęcone jest boskim duszom cesarza Meiji i jego żony - cesarzowej Shoken. Pierwszy, oryginalny budynek został zniszczony podczas bombardowanaia w czasie II wojny światowej.
Baryłki z sake ufundowane przez darczyńców z Japonii
Przekroczenie torii oznacza opuszczenie istniejącego świata i przejście w świat boskiej mocy.
W pobliskiej dzielnicy Shibuya mieliśmy okazję zobaczyć słynne przejście dla pieszych Scramble Kousaten.
Pojechaliśmy też na Dworzec Centralny.
Stamtąd spacerkiem zobaczyć cesarski pałac. Obecny pałac został wzniesiony na miejscu dawnego Zamku Edo, który był siedzibą siogunów rodu Tokugawa, rządzących Japonią w latach 1603–1867. W 1868 roku siogunat został obalony, a stolica kraju i cesarska rezydencja zostały przeniesione z Kioto do Edo, które przemianowano na Tokio (Wschodnia Stolica). W 1888 roku zakończono budowę nowej siedziby, która została zniszczona podczas II wojny światowej i odbudowana po jej zakończeniu w tym samym stylu. W okresie od 1888 do 1948 roku pałac był nazywany Pałacem-Zamkiem.