Tōkyō-to jest odrębną jednostką w podziale administracyjnym państwa, co jest zaznaczone znakiem 都 (wymawianym to) oznaczającym „stolicę” lub „metropolię”i w języku angielskim tłumaczone jako Tokyo Metropolis lub Tokyo Metropolitan Prefecture, czyli Tokijska Prefektura Metropolitalna. Władze miasta wyróżniają w niej trzy obszary: 23 dzielnice, region Tama oraz wyspy.
Chiyoda
Dzielnice: Nagatachō, Kasumigaseki, Ōtemachi, Marunouchi, Akihabara, Yūrakuchō, Iidabashi, Kanda.
Chyoda to centralna część miasta. Znajduje się tu Pałac Cesarski, gmach parlamentu (Kokkai-gijidō), siedziba premiera, gmach Sądu Najwyższego, siedziby partii politycznych i liczne ministerstwa.
Chram Kanda Myojin zbudowane w 730 r.
W dzielnicy Marunouchi znajduje się Pałac Cesarski. Obecny pałac został wzniesiony na miejscu dawnego Zamku Edo, który był siedzibą siogunów rodu Tokugawa, rządzących Japonią w latach 1603–1867. W 1868 roku siogunat został obalony, a stolica kraju i cesarska rezydencja zostały przeniesione z Kioto do Edo, które przemianowano na Tokio (Wschodnia Stolica). W 1888 roku zakończono budowę nowej siedziby, która została zniszczona podczas II wojny światowej i odbudowana po jej zakończeniu w tym samym stylu. W okresie od 1888 do 1948 roku pałac był nazywany Pałacem-Zamkiem.
Obok leży Park Hibiya otwarty w 1903 r. jest najstarszym parkiem w stylu zachodnim w Japonii.
Na siódmym piętrze budynku Shin-Marunouchi są tarasy z kawiarniami, skąd można podziwiać widok na tokijski dworzec.
Dzielnica rządowa Nagata-chō pełni rolę ośrodka władzy państwowej. Jest położona w centrum miasta, tuż obok parkowo-pałacowego kompleksu cesarskiego Kōkyo.
Parlament
Chūō
Dzielnice: Nihonbashi, Kayabachō, Ginza, Tsukiji, Hatchōbori, Shinkawa, Tsukishima, Kachidoki, Tsukuda.
Ginza to luksusowy region Tokio. Znajduje się tam wiele markowych domów towarowych (np. Mitsukoshi, Matsuya, Isetan), butików, restauracji i kawiarni. Nazwa dzielnicy pochodzi od mennicy srebra (ginza), która znajdowała się na tym terenie w latach 1612–1800, w okresie Edo. Jej rozwój jako regionu drogich sklepów rozpoczął się po wielkim trzęsieniu ziemi w 1923 roku.
Yurakucho Yakitori Alley w Ginza
Budynek teatru Kabuki
Nadrzeczna dzielnica Nihonbashi, gdzie przeplata się architektura z okresu Edo z noweczesnym budownictwem. W okresie Edo było to ważne centrum ekonomii, to tu mieściły się pierwsze wielkie centra handlowe oraz targ rybny Uogashi. Nihonbashi jest jednym z sześciu hanamachi (dzielnic gejsz) w mieście, pozostałe to: Shinbashi, Akasaka, Kagurazaka, Asakusa i Mukojima.
Słynny most Nihonbashi
Minato
Dzielnice: Odaiba, Shinbashi, Hamamatsuchō, Mita, Roppongi, Toranomon, Aoyama, Azabu, Akasaka
Przy Ginzie znajdują się Shinbashi i Shiodome z nowoczesnymi biurowcami.
Zegar Ghibli zaprojektowyny przez Hayao Miyazaki w 2006 r. na budynku kanału NTV w Shiodome.
Tuż obok leży Ogród Hama-rikyū, u ujścia rzeki Sumida do Zatoki Tokijskiej. Liczący około 25 ha teren, za czasów siogunatu był zajmowany przez rezydencję rodu Tokugawa i służył m.in. za miejsce polowań z sokołami i teren pod różnego rodzaju uprawy. W 1707 roku obszar ten przeszedł gruntowną renowację. Utworzono ogród, zbudowano duży staw Shioiri zasilany wodą morską i zbudowano na nim most. Wzniesiono również m.in. herbaciarnię, świątynię Kannon i główną bramę. Za czasów Ienobu Tokugawy (1709–1712), szóstego sioguna, posiadłość nazwano Hama Goten i przez 160 lat była używana na potrzeby klanu. Przyjmowano w niej daimyō i arystokratów odwiedzających Edo. W wyniku trzęsienia ziemi w Kantō w 1923 r. i licznych bombardowań w trakcie II wojny światowej ogrody Hama-rikyū zostały zniszczone. Po wojnie park odbudowano i jest on stale modernizowany.
Wiszący most Rainbow Bridge prowadzi na wyspę Odaiba. Jest to sztuczna wyspa stworzona w latach 50. XIX w., w celach obronnych. Obecnie jest to port morski oraz popularny teren komercyjno-mieszkalno-rozrywkowy tokijskiej metropolii.
Dzielnica Roppongi to miejsce ambasad a także modnych klubów i dyskotek
Kompleks Roppongi Hills mieści biura, luksusowe apartamenty i sklepy.
.jpg)
W Akasaka jest dużo małych restauracyjek z ramen.
Taitō
Dzielnice: Ueno, Asakusa, Ameyoko, Yanaka, Asakusabashi
W okresie Edo Asakusa znajdowała się poza oficjalnymi granicami miasta, a w jej obszarze powstała duża dzielnica czerwonych latarni i liczne teatry kabuki. Po restauracji Meiji w 1884 roku dzielnica została podzielona na siedem części, z których szósta „Rokku”, była szczególnie popularna jako obszar rozrywki. Rozrywka w okolicy rozwinęła się i zmodernizowała na przełomie XIX i XX wieku. Do połowy lat 70-tych ubiegłego wieku Asakusa była miejscem, w którym najjaśniejsze gwiazdy japońskiej rozrywki zdobywały swoje podstawowe doświadczenie. Jednak później okoliczne teatry stopniowo przenosiły się gdzie indziej, a znaczenie Asakusy jako dzielnicy rozrywkowej spadło.
Ulica handlowa Shin-Nakamise pełna sklepików z pamiątkami.
Asakusa Chikagai jest jedną z najstarszych podziemnych ulic handlowych (chikagai) w Japonii,
Skytree w tle.
Ulica Nakamise-dori, prowadzącej do świątyni Sensō-ji. Ma ona długość ok. 250 m i jest wypełniona po obu stronach straganami. Oprócz typowych japońskich pamiątek, takich jak yukata, czy wachlarze, są tam tradycyjne lokalne przekąski i słodycze. Uliczka powstała w latach 1688–1735, kiedy okolicznym mieszkańcom udzielono pozwolenia na zakładanie sklepów na drodze prowadzącej do świątyni.
Sensō-ji to najstarsza świątynia buddyjska w Tokio a także ważne centrum kultu poświęcone bogini (bosatsu) miłosierdzia, współczucia i życzliwości Kannon (także Kanzeon). Bierze ona na siebie cierpienie i pomaga odzyskać siły utracone w walce. W 645 roku kapłan buddyjski o imieniu Shōkai przybył z pielgrzymką do tego regionu i zbudował pawilon dla Kannon, ale po objawieniu, którego doznał we śnie, postanowił ukryć posążek, który do dziś nigdy nie był wystawiany. W okresie Kamakura (1185–1333) siogunowie okazywali wielkie oddanie Sensō-ji, a jej znaczenie rosło. W 1590 roku Ieyasu Tokugawa, wybrał Sensō-ji jako świątynię tytularną rodu, w której odbywały się ich modlitwy. Również kolejni siogunowie rodu Tokugawa często odwiedzali Sensō-ji, a wiara w Kannon rozprzestrzeniła się wśród zwykłych ludzi w okresie Edo (1603–1867). Świątynia jest jedną z głównych atrakcji turystycznych stolicy Japonii, przyciąga co roku ok. 30 mln odwiedzających.
Rejs po rzece Sumida "Sumida River Walk"
"Kocia dzielnica" Yanesen w Yanaka. Ulica Yanaka Ginza, gdzie znajdziecie sklepy z rękodziełem i stragany z jedzeniem.
Ueno Park powstał dzięki dotacji, przekazanej miastu Tokio przez cesarza Taishō w 1924. Znajdziecie tu trzy muzea (Muzeum Narodowe w Tokio, Narodowe Muzeum Nauki i Narodowe Muzeum Sztuki Zachodniej.
Rynek na ulicy Ameyoko, można tu spróbować "straganowych specjałów".
Dzielnica Asakusabashi, która rozciąga się na wschód od Akihabary, od dawna jest znana ze sklepów sprzedających tradycyjne japońskie lalki. Jest to jedna z głównych dzielnic hurtowych w Japonii, z wieloma sklepami o długiej tradycji, które działają od ponad 100 lat. Warto tu znaleźć lokum (moim zdaniem to najlepsze miejsce), bo jest stąd blisko do centrum i 15 minut piechotą do Akihabara.
Most Kuramae z 1927 r. w Asakusabashi
Bunkyō
Dzielnice: Hongō, Yayoi, Hakusan, leży w centrum Tokio.
Jest centrum edukacji i przemysłu wydawniczego. Mieści się tu m.in.: Uniwersytet Tokijski, Nezu-jinja, świątynia konfucjańska Yushima Seidō oraz stadion Tokyo Dome.
Ogród Rikugien zbudowany dla szoguna Tokugawa. Uważany jest za najpiękniejszy ogród krajobrazowy w Tokyo. Rikugien został stworzony w oparciu o motyw poezji Waka. Nazwa dosłownie oznacza „ogród sześciu wierszy” i odtwarza w miniaturze 88 scen ze słynnych poezji.
Park atrakcji Tokyo Dome City
Shinjuku
Dzielnice: Shinjuku, Takadanobaba, Ōkubo, Kagurazaka, Ichigaya, Yotsuya, Sendagaya, Yoyogi.
Leży w środkowej części Tokio. Wschodnia część dzielnicy stanowi mieszaninę handlu i nocnej rozrywki. Rozrywki „dla dorosłych” (porno-kina, kluby itp.) skupiają się przede wszystkim w rejonie Kabuki-chō, położonym koło dworca Seibu, po północnej stronie ulicy Yasukuni-dōri. Shinjuku 3-chōme jest mieszaniną rozrywki i handlu, zaś w Shinjuku 2-chōme wyrosła największa w Japonii enklawa gejowska.
Kabukicho znana jako "dzielnica, która nigdy nie śpi"
Uliczki Shinjuku Goldenn-Gai pełne barów.
Chram Hanazono- Jinja
Ratusz, gdzie można wjechać gratis na 45 piętro i podziwiać panoramę Tokio.
Park Shinjuku Gyoen to jeden z największych i najpopularniejszych parków w Tokio.
Shibuya
Dzielnice: Shibuya, Ebisu, Harajuku, Daikanyama, Hiroo.
Shibuya jest jedną z najbardziej kolorowych i popularnych dzielnic Tokio, pełną sklepów, domów towarowych, restauracji, klubów nocnych, a także hoteli miłości (rabu-hoteru), jest też centrum mody, kultury młodzieżowej.
W Parku Yoyogi mieści się shintoistyczne sanktuarium Meiji, zbudowane w 1920 roku. Poświęcone jest boskim duszom cesarza Meiji i jego żony - cesarzowej Shoken. Pierwszy, oryginalny budynek został zniszczony podczas bombardowanaia w czasie II wojny światowej.
Największe i najbardziej zatłoczone skrzyżowanie na świecie.
W Harajuku znajduje się wąska uliczka o nazwie Takeshita (Takeshita-dōri) o długości 400 m i odchodzące od niej boczne uliczki, wzdłuż których znajdują się dziesiątki modnych sklepów, butików z modą, sklepów z ubraniami, restauracyjek i barów szybkiej obsługi. W weekendy można tam spotkać młodzież przebraną w stroje inspirowane m.in. mangą i anime (cosplay), a także modą piosenkarzy rockowych oraz hardrockowych (Gothic Lolita).
Elegancka aleja Omote-sandō – biegnąca równolegle do Takeshita-dōri – z szerokimi, ocienionymi drzewami chodnikami i licznymi sklepami z odzieżą znanych marek.
Oriental Bazaar przy ulicy Omote-sandō, znany sklep oferujący japońską sztukę, wyroby rzemiosła i pamiątki.
Ōta Memorial Museum of Art prezentujące kolekcje ukiyo-e (drzeworyty, obrazy „przemijającego świata”)
.jpg)
Wieżowiec Shibuya Scramble Square otwarty w 2019 r. Na najwyższym piętrze mieści się punk widokowy Shibuya Sky.
.jpg)
Nakano
To bardzo spokojna dzielnica, w przeciwieństwie do Shibuya, Shinjuku czy Akihabara. Warto zarererwować tu lokum, ze względu na dobre połączenie z centralnymi dzielnicami miasta.
Sumida
Dzielnice: Kinshichō, Morishita, Ryōgoku
Ryogoku słynie ze stajen sumo, gdzie mieszkają i trenują zawodnicy. Warto zgubić się w tutejszych uliczkach i korzystać ze spokoju, którego brak w centralnej części miasta.
Ogród Yasuda
Stadion Kokugikan z 1985 roku, gdzie organizuje się trzy z sześciu corocznych turniejów sumo: w styczniu, maju i wrześniu.
Przy stacji JR, w Informacji Turystycznej możny zobaczyć reprodukcję dohyo- pierścienia, ringu do walk sumo.
Wieża telewizyjna Tokyo Skytree po osiągnięciu swojej docelowej wysokości 634 metrów, w 2011 roku, stała się najwyższą wieżą na świecie, przewyższając Canton Tower oraz drugą najwyższą budowlą na świecie po Burdż Chalifa (828 m). Budowa zakończyła się 29 lutego 2012 roku.
Nocna panorama
Widok y tarasu Centrum Handlowego Tokyo Solamachi
Kōtō
Dzielnice: Kiba, Ariake, Kameido, Tōyōchō, Monzennakachō, Fukagawa, Kiyosumi, Shirakawa, Etchūjima, Sunamachi, Aomi.
Leży na wschód od centrum Tokio nad Zatoką Tokijską. Jej granice na zachodzie wyznacza rzeka Sumida, a na wschodzie rzeka Arakawa. Znajdują się m.in. Muzeum Sztuki Współczesnej, centrum wystawowe Tokyo Big Sight.
Chram Tomioka Hachiman-gu z 1627 r. Narodziło się tu sumo, jakie znamy dziś.
Fukagawa była dzielnicą gejsz do1980 r.
Sumida River Terrace na brzegu rzeki Sumida.
Muzeum TeamLab Planets.
Toshima
Dzielnice: Ikebukuro, Komagome, Senkawa, Sugamo
Dzielnica rozrywki Ikebukuro jest popularna wśród fanek mangi i anime. Ulica Sunshine-dori prowadzi od stacji do Sunshine City. Warto wejść do Pokemon Megacenter, największego sklepu Pokémon w Japonii.
Edogawa (dzielnice: Kasai, Koiwa)
Znajduje się tu Tokyo Disneyland i Disneysea.
Arakawa
Dzielnice: Arakawa, Machiya, Nippori, Minamisenju). Leży na północy centralnych części Tokio, jej północną granicę wyznacza rzeka Sumida. W dzielnicy znajduje się historyczne miejsce straceń – Kozukappara.
Adachi (dzielnice: Ayase, Kitasenju i Takenotsuka)
Itabashi (dzielnice: Itabashi, Takashimadaira)
Katsushika (dzielnice: Tateishi, Aoto, Kameari, Shibamata)
Kita (dzielnice: Akabane, Ōji, Tabata)
Meguro (dzielnice: Meguro, Nakameguro, Jiyugaoka, Komaba, Aobadai)
Nerima (dzielnice: Nerima, Ōizumi, Hikarigaoka)
Ōta (dzielnice: Ōmori, Kamata, Haneda, Den-en-chōfu)
Setagaya (dzielnice: Setagaya, Shimokitazawa, Kinuta, Karasuyama, Tamagawa)
Shinagawa (dzielnice: Shinagawa, Gotanda, Ōsaki, Hatanodai, Ōimachi, Tennōzu)
Suginami (dzielnice: Kōenji, Asagaya, Ogikubo)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz