W piątek, korzystając z japońskiego Golden Week (tutejsze święta: urodziny cesarzy, święto konstytucji, dzień dziecka)), pojechaliśmy z Hiroko i Mama-san do sanktuariów w Ise.
Ise-jingū jest kompleksem sanktuariów. Składa się na niego 125 chramów, podzielonych na dwie główne części: Gekū, czyli chramów zewnętrznych, usytuowanych w miejscowości Yamada i poświęconych bóstwu Toyouke-no-ōmikami oraz Naikū, czyli chramów wewnętrznych w miejscowości Uji i poświęconych bogini Amaterasu. Te dwa zespoły są oddalone od siebie o około 6 km. Łączy je ścieżka pielgrzymów przebiegająca przez Furuichi. Najwyższy kapłan lub kapłanka chramów Ise musi pochodzić z rodziny cesarskiej. Według oficjalnej chronologii, chramy zostały wzniesione w 4 roku p.n.e., lecz większość historyków datuje je o kilkaset lat później, podając najczęściej rok 690 jako datę budowy pierwszego chramu w Ise, w jego obecnym kształcie. Chram Ise jest narodowym skarbem Japonii. Przechowywane jest tam ośmiogranne zwierciadło i z tego powodu jest to najważniejsze ze świętych miejsc shintō.
Najpierw poszliśmy do chramów zewnętrznych. Tłok dawał się we znaki, bo kiedy są tu święta wszyscy podróżują.
Wygląd chramu Ise pochodzi z okresu przed adaptacją wpływów buddyjskich i chińskich w architekturze Japonii. Zachowują więc pierwotny, pozbawiony późniejszych, obcych wpływów styl. Zbudowane są z drewna. Zgodnie z tradycją, chramy są rozbierane i odtwarzane poprzez użycie nowych materiałów (drewna) co 20 lat. Obecne budynki zostały wzniesione w 2013 roku. Kolejne planowane jest na rok 2033. Wówczas święte przedmioty są przenoszone do nowo wybudowanego głównego pawilonu. Ceremonia ta nazywa się Shikinen Sengūsai.
Przeszliśmy przez most Uji, który podobnie jak budynek chramu, jest również rozbierany co 20 lat i stawiany na nowo.
Znowu przepełnionym autobusem pojechaliśmy zobaczyć Meoto Iwa (para skał, skały mąż i żona, zaślubione skały). Według wierzeń shintō, skały reprezentują jedność pary stworzycieli – kami Izanami i Izanagi. Łącząca obie skały, ważąca ponad tonę lina ze słomy (shimenawa), która wskazuje obecność kami i zaznacza granicę pomiędzy światem duchowym i ziemskim, jest zmieniana trzy razy w roku: w maju, wrześniu i grudniu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz